Vandaag ga ik samen met ons anderhalf jaar oude zoontje Job naar Blijdorp. Oceanium is bij Job favoriet, al komen de giraffen op een goede tweede plaats. De luiertas met daarin zijn beker met water, een boterham met pindakaas en iets lekkers staat al klaar. Nu wij nog.
Ik zet het badje voor Job klaar en leg mijn spullen voor na het douchen in de buurt, zodat ik hem goed in de gaten kan houden als ik klaar ben met douchen. Op deze manier lukt het mij om ons iets sneller klaar te maken voor de dag. Ik was mijn haren en poets mijn tanden. Job spettert er vrolijk op los en kijkt gefascineerd naar het gekleurde lampje van de elektrische borstel. Ik droog mij af en kleed mij aan en dan is het tijd om Job uit het badje te halen. Ik trek alvast de stop eruit om hem een beetje voor te bereiden op het uit bad gaan. “Nee, nee, nee”, roept Job. Uit badje gaan is tegenwoordig wat lastig. Nadat ik hem beloof dat hij morgen weer in bad mag, gaat hij eruit. Het leven kan wat zwaar zijn wanneer je anderhalf jaar oud bent.
Ik breng hem naar zijn kamer en leg hem in een badcape op zijn aankleedkussen om hem af te drogen, in te smeren en aan te kleden. Dit gaat vervolgens allemaal van een leien dakje en we zijn zo klaar. Nu komt het meest lastige punt van ons ochtendritueel: het tandenpoetsen.
Voordat ik moeder werd, vond ik moeders die het lastig vonden om de tandjes van hun kindjes te poetsen ietwat overdrijven. Daar ben ik op teruggekomen… Het gaat vaak heel goed, maar deze dag vond Job het leuk om weer te gaan staan en vooral niet meer te gaan liggen. Dit maakt het gericht poetsen op de tanden best lastig.
Op mijn mobiel zocht ik naar het tandenpoetsliedje van Juf Roos. Dit wil vaak wel helpen, zeker wanneer ik mee ga zingen. Ik zou zo mee kunnen doen met Idols. “Poets, poets, poets je tanden, altijd heel erg goed.” Job kijkt mij met een vrolijk gezichtje aan. “Poets, poets, poets je tanden, weet je hoe dat moet?” Hij draait zich naar mij om en knuffelt mij op een manier waarop alleen Job dat kan. Ik leg hem neer op zijn kussen en zing verder: “Pak je tandenborstel, haal wat water uit de kraan.” Ik pak een nieuwe babyborstel voor Job. Dit keer met een giraffe erop en laat het aan hem zien. Lachend pakt hij de tandenborstel aan en bekijkt het plaatje op de borstel. “Wat tandpasta smeren, pas op voor je kleren en laat die borstel maar gaan.”
De nieuwe tandpasta, Tepe Daily Baby, pak ik erbij en geef, nadat ik een klodder op zijn borstel gesmeerd heb, de vrolijke tube aan hem. Hij bekijkt hem goed en begint een grom geluid te maken. Er staat inderdaad een soort beertje op. Tegenwoordig worden alle dierengeluiden nagedaan. Ondertussen poets ik zijn gebitje en zing door. “Eerst de linkerkant, dan de rechterkant, dan de bovenkant en de onderkant.” En Job? Die laat het allemaal gewoon toe en we zijn zo klaar. Op naar de giraffen! Toch wel handig zo’n tandenpoetsliedje én gezellige tandpastatube.
Marloes Rust, MondZorgVuldig Mondhygiënisten Dordrecht
Deze column komt tot stand in samenwerking met TePe Benelux B.V.